کد مطلب:314940 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:172

مشاهده آیت الله زاده شیرازی
حضرت حجةالاسلام و المسلمین سلالة السادات آقای حاج سید حسین حسینی شیرازی (دامت بركاته) فرزند برومند عالم متقی و فقیه وارسته حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سید صادق حسینی شیرازی (دام ظله الوارف) كرامتی از حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام) مشاهده كرده بود كه برای مؤلف كتاب چنین نقل كرد:

شخصی به نام سید كاظم، سال های قبل كه من در كویت بودم برایم نقل كرد در نماز جماعت ما شركت می كرد. ایشان وقت خواندن نماز روی پای خود نمی توانست بایستد لذا یك كرسی داشت و به آن تكیه می نمود. و سجده می كرد. آن روز به حرم اباعبدالله الحسین (علیه السلام) رفتیم و زیارت و نماز خواندیم، همراه با چند نفر كه ما را همراهی می كردند و كرسی آقا را هم ناخودآگاه با



[ صفحه 499]



خود داخل حرم كردند. لذا وقتی به حرم مطهر حضرت باب الحوائج ابوالفضل العباس (علیه السلام) رفتیم زیارت نامه خواندیم و ناگهان متوجه شد كه آن كرسی كه برای نماز خواندن استفاد می كردند نیست؛ پس از زیارت خواست نماز بخواند، یكدفعه مقابل ضریح مطهر ایستاد و گفت: یا ابوالفضل العباس (علیه السلام) زیارت نامه خوانده ام می خواهم نماز بخوانم پس از سخن گفتن با حضرت علیه السلام و ایستاد بدون این كه به چیزی تكیه كند نمازش را خواند و پس از آن نماز و زیارت دیگر هیچ وقت به آن كرسی احتیاج پیدا نكرد. و شفا گرفت و حال ایشان از ما هم بهتر بود.

این معجزه ای بود در حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) خود به عینه مشاهده كردم. این معجزه آشكار در 15 نیمه رجب 1424 قمری اتفاق افتاد.